De inhoud van deze website is beschermd onder het auteursrecht en teksten en afbeeldingen kunnen enkel gebruikt worden mits uitdrukkelijk schriftelijke toestemming van de auteur zelf.
Togu H Living Words
Het verhaal is fictie en kan thuishoren bij de literaire thrillers of politieromans.
Twee inspecteurs van het Antwerpse politiekorps, de jonge Kris Vandewalle en Lode Deckers, een oudere ervaren flik op enkele jaren van zijn pensioen, worden geconfronteerd met een vreemde moordzaak in de omgeving van Laakdal. Een onderzoek in verband met enkele diamantroven in Antwerpen vordert voor geen haar en een nieuwe fraudezaak met Afrikaanse connecties kondigt zich aan. Hiervoor krijgen beiden de assistentie van een groentje in het vak, een ambitieuze jonge allochtone vrouw.
Verschil in cultuur, levensopvatting, ervarenheid en onverwachte wendingen, privé en in de misdaad, zorgen voor de nodige spanningen.
Een scene uit Afrikaans textiel
Wil je meer lezen van een bepaalde titel of ben je geïnteresseerd in het vervolg van een verhaal. Schrijf een korte recensie _ wat je er van vind _ met je contactgegevens in een email via deze link. Je krijgt steeds een persoonlijk antwoord.
Het is twee uur ’s nachts wanneer Vandewalle’s gsm de oeroude ringtoon een aantal keer ten beste geeft. Versuft en met een schorre stem.
‘Hallo. Neeje ik was aant dansen. Natuurlijk heb je me wakker gemaakt. Was da nu weer voor een vraag. Ist dringend?’
Zijn vraag getuigde al van evenveel inzicht. Als het niet om een dringend voorval ging zou Deckers hem nooit in het midden van de nacht opbellen.
De technische recherche was al afgestapt en druk in de weer op de plaats delict aan de kant van de Grote Laak, wanneer Vandewalle uit zijn terreinwagen stapt ter hoogte van het bruggetje. Het is pikdonker en de modder van het weiland zuigt zijn schoenen van zijn sokken.
‘Verdomme wat een miserie. Subiet kan ik ze nog gaan zoeken.’
Deckers zwaait als een bezetene met zijn zaklamp vijftig meter verderop alsof hij een Airbus veilig wil binnenloodsen. Totaal overbodig. Twee spots verlichtten de plaats delict alsof Iron Maiden dadelijk met het nodige geschreeuw de bune zou opstormen onder daverend applaus van duizenden fans. De mist was er al. Vandewalle dabt zich een weg in de richting van de activiteiten. Het lijk is dat van een eerder gezette man.
‘Ne fietser heeft’m gevonden. Zo zat als een kanon. Hij kwam uit café Het Vissershuis en was op weg naar huis. Nen binneweg. Zoals elke zaterdag. Als hij der nie pardoes met zijne smikkel was opgevallen zouden we hier nie staan. Hij was op slag nuchter.’
De cynische humor van Deckers was aardig meegenomen. Dat maakte zulke situaties tenminste draaglijk en deed je het onmenselijk uur vergeten.
‘Gedeeltelijk de keel over gesneden.’
‘Hoezo gedeeltelijk. Ofwel ist zo ofwel nie.’
‘Volgens de techneuten is het hier nie gebeurd, maar ergens aan de kant van de weg. Hij moet nog genoeg fors gehad hebben om te vluchten en uiteindelijk hier het bewustzijn verloren. ‘
‘En doodgebloed dus. Weten we wie?’
‘Een zekere Van Nieuwenhuizen. Aan ’t visitekaartje te zien in textiel. Voor de rest nie veel bijzonders bij. Hij had vanmiddag zijn bokes nog gegeten denk ik want de lege bruine papieren zak zat nog in zijn jas. Verder ook geen sporen dan die van de sukkelaar zelf.’
‘Sukkelaars zijn maar pas sukkelaars als het bewezen wordt Lode.’
Die uitspraak was niet alleen het bewijs van zijn prille nuchterheid, maar ook van het feit dat Vandewalle het in een vroeger moorddossier fout had gehad. Hij voelde toen mee met de echtgenote van het slachtoffer. Het ging ver. Te ver. Een korte maar hevige romance compromitteerde bijna het onderzoek. Gelukkig had Deckers toen, buiten zijn medeweten om, een aantal dingen uitgeplozen en was met harde bewijzen gekomen. Uiteindelijk bleek dat de vrouw de opdracht had gegeven om haar man te vermoorden. Al die tijd hadden zijn gevoelens hem in de luren gelegd. Ze hebben toen de zaak afgerond en het voorval doodgezwegen. Vandewalle voelt nog steeds de schaamte. De grijns op haar gezicht bij haar aanhouding zal hij nooit vergeten.
De gietende regen en de herfstkou maken het werk van de onderzoekers er niet gemakkelijker op. Een doorweekte Vandewalle maakt aanstalten om nog een uurtje of wat de warmte van zijn zachte matras op te gaan zoeken wanneer hij een onbekende figuur ziet rondneuzen.
Wil je meer lezen van een bepaalde titel of ben je geïnteresseerd in het vervolg van een verhaal. Schrijf een korte recensie _ wat je er van vind _ met je contactgegevens in een email via deze link. Je krijgt steeds een persoonlijk antwoord.